ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Ο.Λ.Μ.Ε.
Ερμού & Κορνάρου 2
ΤΗΛ.: 210 32 30 073 – 32 21 255
FAX: 210 32 27 382
www.olme.gr
email: olme@otenet.gr Αθήνα, 16/6/2010



Ο σχεδιασµός µας για τη συνδικαλιστική χρονιά 2010-11

Συνάδελφοι,σσες
Η πολιτική της κυβέρνησης δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού ή πολύ περισσότερο θετικών προσδοκιών. Η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης θα συνεχιστεί και θα ενταθεί το επόμενο χρονικό διάστημα. Η κυβέρνηση, δέσμια των δεσμεύσεων της προς το Δ.Ν.Τ και στη νεοφιλελεύθερη γραφειοκρατία της Ε.Ε, Θα διολισθαίνει σε πιο αντιλαϊκές επιλογές. Τα συνδικάτα έχουν ήδη επισημάνει ότι η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη. Οδηγεί στην εξαφάνιση των μεσαίων εισοδημάτων και στην κοινωνική περιθωριοποίηση των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, χωρίς να βελτιώνονται τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας.
Η δραματική μείωση της αγοραστικής δύναμης των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων και ο τρόμος που έχει καταλάβει μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας-συνέπεια και της κυβερνητικής επιχείρησης κατατρομοκράτησης των πολιτών, για να καμφθούν οι αντιδράσεις τους στις αντιλαϊκές επιλογές της- έχει σαν αποτέλεσμα να «στεγνώσει» η αγορά και κατά συνέπεια να υστερήσουν και τα κρατικά έσοδα από τον ΦΠΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, πάρα την αύξηση του συντελεστή του ΦΠΑ σε σειρά προϊόντων, τα κρατικά έσοδα από την είσπραξη του ΦΠΑ ελάχιστα αυξήθηκαν και κινήθηκαν πολύ μακριά από τις κρατικές στοχεύσεις. Η ληστρική αύξηση της φορολογίας των καύσιμων σε διάστημα ελάχιστων μηνών, που μας έδωσε το «χάλκινο μετάλλιο» της ακρίβειας στην Ευρωζώνη, επίσης δεν οδήγησε στην προσδοκώμενη αύξηση των εσόδων, αλλά στη μείωση της κατανάλωσης καυσίμων. Ταυτόχρονα, πανικόβλητοι μικροκαταθέτες επιχειρούν να βρουν τρόπους, για να σώσουν τις ελάχιστες οικονομίες τους, τους κόπους μιας ζωής.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι κορυφαίοι οικονομολόγοι παγκοσμίως επισημαίνουν την αδιέξοδη οικονομική πολιτική κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ. Τονίζουν ότι με αυτή την πολιτική οδηγούμαστε σε αύξηση και όχι μείωση του δημόσιου χρέους και σε βαθειά ύφεση για αρκετά χρόνια. Απορούν μάλιστα με την εμμονή της κυβέρνησης στη συνέχιση αυτής της πολιτικής.
Όσο περνάει ο καιρός, αποδεικνύεται περίτρανα ότι η κυβέρνηση δε κυβερνά αυτό το τόπο. Αποδεικνύεται ότι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του είναι στην πραγματικότητα πειθήνια όργανα των γραφειοκρατών του ΔΝΤ και της ΕΕ. Η Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης, μεταβλήθηκε σε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας.
Είναι προφανές ότι οι γραφειοκράτες του ΔΝΤ και της Ε.Ε δεν ενδιαφέρονται για την ευημερία των Ελλήνων. Δεν ενδιαφέρονται καν για την στοιχειώδη επιβίωση του ελληνικού λαού. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι διασφάλιση των μεγάλων τραπεζών, που έχουν δανείσει το ελληνικό κράτος και η επιστροφή των κεφαλαίων τους, μαζί βέβαια με τα ληστρικά πανωτόκια.
Είναι αδιανόητο, η κυβέρνηση να δέχεται τις παράλογες αξιώσεις μιας αδίστακτης κάστας ανθρώπων, πλουσιοπάροχα αμειβόμενων από το υστέρημα των ευρωπαίων πολιτών και χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση. Η δεδομένη υστέρηση των κρατικών εσόδων, σε σχέση με τις παράλογες επιταγές του ΔΝΤ και τις ΕΕ, θα οδηγήσει την κυβέρνηση σε νέα ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα το φθινόπωρο, όπως η αύξηση του φορολογικού συντελεστή στο 23% για τα προϊόντα ευρύτατης λαϊκής κατανάλωσης, όπως φημολογείται, με αποτέλεσμα την περαιτέρω εξαθλίωση των κατώτερων οικονομικά στρωμάτων του ελληνικού λαού. Με αυτές τις συνθήκες οι κοινωνικές εντάσεις θα οδηγήσουν σε κοινωνική έκρηξη. Όταν οι νεόπτωχοι αντιληφθούν ότι κλήθηκαν να συνεισφέρουν πολύ περισσότερα από όσα τους αναλογούσαν και οι έχοντες και κατέχοντες για άλλη μια φορά δεν πλήρωσαν αυτά που έπρεπε να πληρώσουν, τότε τα πράγματα θα γίνουν εξαιρετικά δύσκολα για όλους αυτούς που σχεδίασαν αυτά τα απίστευτης βαρβαρότητας μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού.
Στο χώρο της εκπαίδευσης η εκτίμηση μας είναι ότι οι συνάδελφοι θα κληθούν να εργαστούν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Οι περικοπές στα λειτουργικά έξοδα των σχολείων, οι καταργήσεις σχολείων με το πρόσχημα του Καλλικράτη και οι συγχωνεύσεις τμημάτων, τα τμήματα με 30 μαθητές , η γενίκευση της ωρομισθίας και η καθιέρωση αναπληρωτών μειωμένου ωραρίου και μειωμένων αποδοχών, η γενίκευση της διάθεσης των εκπαιδευτικών σε δεύτερο σχολείο ή και σε τρίτο σχολείο, χωρίς να είναι βέβαιο ότι οι διατιθέμενοι εκπαιδευτικοί θα παίρνουν τις προβλεπόμενες αποζημιώσεις, λόγω των προσκομμάτων που προβάλλουν ορισμένες υπηρεσίες εντελλομένων και τέλος η υποχρεωτική τοποθέτηση των υπεραρίθμων εντός ΑΠΥΣΔΕ ή και σε οποιαδήποτε περιοχή της επικράτειας έχει κενά εκπαιδευτικών στη συγκεκριμένη ειδικότητα, διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό τοπίο.
Συνάδελφοι,σσες
Η επόμενη περίοδος θα είναι ιδιαίτερα κρίσιµη. Με όλα τα προηγούμενα ζητήματα συμπορεύονται και τα, επίσης, πολύ σηµαντικά όπως αυτά της επέκτασης των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων» στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση με τα εκρηκτικά προβλήματα της τεχνικής επαγγελµατικής εκπαίδευσης (ΤΕΕ), της δομής και του περιεχομένου της εκπαίδευσης της στελέχωσής της, της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, που έχουν ήδη πάρει τη θέση τους στην ημερήσια διάταξη και της νέας περιόδου. Ζητούν, περισσότερο επιτακτικά, θετικές απαντήσεις και λύσεις.
Αυτά τα δεδομένα, αυτές οι αντικειμενικές συνθήκες όχι µόνο δεν επιτρέπουν καμία αναμονή, αλλά οδηγούν αναπόφευκτα σε νέα σφοδρή Κοινωνική Σύγκρουση.
Το εκπαιδευτικό σ.κ. οφείλει να είναι πολιτικοποιημένο και οργανωτικά αυτόνομο. Να καθορίζει τα αιτήματα, τις στάσεις και την πολιτική συμπεριφορά του, ανεξάρτητα από το πιο κόμμα κυβερνά. Ο ετεροκαθορισμός αποτελεί ευθεία βολή στην ανεξαρτησία και αυτοτέλεια του σ.κ. Η κυρίαρχη πολιτική σκέψη προσπαθεί να κατοχυρώσει την ιδιώτευση, την αποστράτευση και το ατομικό βόλεμα. Το σ.κ. δεν μπορεί να εμφανίζεται αμήχανο απέναντι στα κυρίαρχα εχθρικά ιδεολογήματα της κυβέρνησης και των συνεταίρων της (ΔΝΤ-ΕΕ), αλλά με αυτοπεποίθηση να δυναμώσει τους αγώνες του για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ. Σε θέση, λοιπόν, μάχης οι εκπαιδευτικοί και όχι απαθείς, δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι να μετασχηματίσουμε γόνιµα και θετικά την προηγούμενη εμπειρία µας. Ενώ, παράλληλα µε την προσπάθειά µας να επιτύχουμε τους ευρύτερους στόχους µας, το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να δώσει έμφαση:
• Στα καθημερινά προβλήματα του σχολείου
• Στη δραστηριοποίηση των πρωτοβάθμιων σωματείων
• Στους μαθητές και τις μαθήτριες μας
• Στην ποιότητα της δουλειάς μας.
Η ενότητα στη δράση και η κοινωνική αλληλεγγύη δεν είναι εμπορεύσιμες και αγοραίες ιδέες. Τα Δ.Σ των ΕΛΜΕ και το Δ.Σ της ΟΛΜΕ πρέπει να ασκήσουν πολιτική ευαισθησίας απέναντι στα ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα, τα οποία ταλανίζουν τους πολίτες και τους μαθητές και να διαπαιδαγωγήσουν τους εκπαιδευτικούς, με γνώμονα την αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Οι εκπαιδευτικοί ως εργαζόμενοι σε ένα ευαίσθητο κοινωνικό χώρο με τα συνδικαλιστικά τους όργανα να πρωτοστατούν, πρέπει να οργανώσουν ένα ισχυρό και αγωνιστικό ρεύμα, το οποίο να διαπερνά και να διαχέεται στο σύνολο της κοινωνίας. Στην πολιτιστική βαρβαρότητα απαντάμε με την ποιότητα των ιδεών μας.
Η απόσταση της ηγεσίας από τη βάση, η έλλειψη συνοχής και έμπνευσης του κλάδου μας μπορεί να γεφυρωθεί μόνο με την εργώδη, συνεχή και ανιδιοτελή προσφορά όλων των μεσαίων στελεχών του κλάδου και κυρίως των μελών των Δ.Σ των ΕΛΜΕ.
Ενόψει της νέας συνδικαλιστικής χρονιάς επιβάλλεται να συνεχιστεί και να διευρυνθεί η στενή επικοινωνία και ο συντονισμός των δύο εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ), που επετεύχθη το προηγούμενο συνδικαλιστικό έτος. Με τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης έχουμε κοινά εργασιακά, μισθολογικά, συνταξιοδοτικά και εκπαιδευτικά αιτήματα. Ταυτόχρονα, το συμφέρον μας ως εργαζομένων στη δημόσια εκπαίδευση καθώς και το συμφέρον της ίδιας της δημόσιας εκπαίδευσης και των μαθητών που προέρχονται από τις ασθενέστερες κοινωνικά ομάδες, απαιτεί τη δημιουργία ενός πολύ ισχυρού πανεκπαιδευτικού μετώπου, το οποίο θα συγκρουστεί αποτελεσματικά και νικηφόρα με τη νεοφιλελεύθερη, αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης. Αδιαπραγμάτευτος στόχος μας παραμένει μία υψηλού επιπέδου εκπαίδευση που να παρέχεται δωρεάν σε όλους τους μαθητές και ένας εκπαιδευτικός ικανοποιητικά αμειβόμενους και επαρκώς υποστηριζόμενος στο δύσκολο έργο του.
Ενόψει της νέας χρονιάς θα πρέπει να προβληματιστούμε για το πώς θα μπορέσουμε να συμβάλουμε ως συνδικαλιστικό κίνημα στην ακόμη μεγαλύτερη συσπείρωση των εργαζομένων. Να συζητήσουμε μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα για τον καλύτερο συντονισμό όλων των δυνάμεων της εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη ενός ρωμαλέου κινήματος που θα ακυρώσει αυτή την πολιτική. Να συζητήσουμε στον κλάδο για την καλύτερη οργάνωση των αγώνων, την ανάπτυξη πειστικότερης επιχειρηματολογίας από τη μεριά μας, την καλύτερη δημόσια παρουσία μας. Να ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος στην με κάθε μέσο ενημέρωση των γονέων και των μαθητών μας για τις επιπτώσεις αυτών των μέτρων στην εκπαίδευση των παιδιών του λαού μας.
Στόχος μας επίσης θα είναι ο συντονισμός της δράσης μας με όλες τις Ομοσπονδίες του δημοσίου τομέα. Να δημιουργήσουμε συμμαχίες που θα λειτουργήσουν ως ασπίδα για την προστασία των κοινωνικών αγαθών στον τόπο μας (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση-εργασία) σε όφελος των εργαζομένων, των συνταξιούχων και όλου του λαού.
Τελική μας επιδίωξη η δημιουργία ενός πανίσχυρου μετώπου εργαζομένων, που θα συντρίψει την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του Δ.Ν.Τ και θα ακυρώσει το δουλοπρεπές μνημόνιο, προς όφελος του εργαζόμενου λαού.

Απέναντι στη λαίλαπα που ήρθε και συνεχίζεται οι εργαζόμενοι βροντοφωνάζουμε πως υπάρχει λύση. Υπάρχει άλλη πολιτική!
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ» ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗΝ Ε.Ε. και το δουλοπρεπές μνημόνιο κυβέρνησης - ΕΕ - Δ.Ν.Τ.
• Να αυξηθεί η φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, των χρηματιστηριακών συναλλαγών και της εκκλησιαστικής περιουσίας.
• Να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα προϊόντα-υπηρεσίες πολυτελείας και να μειωθεί στα είδη πρώτης ανάγκης.
• Να μειωθούν οι στρατιωτικές δαπάνες.
• Πάταξη της φοροδιαφυγής εκείνων που συστηματικά φοροδιαφεύγουν.

Απαιτούμε:
 Καμιά μείωση μισθών και επιδομάτων
 Όχι στην αλλαγή του κοινωνικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και στη δραματική μείωση των συντάξεων που ετοιμάζουν
 Όχι στη δυσμενή αλλαγή των εργασιακών μας σχέσεων, τη συνέχιση της ωρομίσθιας εργασίας και τη μείωση των διορισμών
 Να καταργηθεί ο νέος νόμος του Υπουργείου Παιδείας (πολυνομοσχέδιο-ν.3948/10). Έναρξη συλλογικών διαπραγματεύσεων ΟΛΜΕ – Υπουργείου Παιδείας με στόχο την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το εργασιακό καθεστώς και τις υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ - ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ
ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Η ΟΛΜΕ πρωτοστατεί ήδη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μαζί με τα άλλα συνδικάτα των εκπαιδευτικών, για τη δημιουργία ενός μετώπου όλων των εργαζομένων στην Ευρώπη ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας και τη Συνθήκη της Λισσαβόνας.


ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ
1. Άμεση αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% τουλάχιστον του ΑΕΠ ή στο 15% του Κρατικού Προϋπολογισμού. Όχι στις περικοπές του προϋπολογισμού για την παιδεία.
2. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ: Καμία περικοπή μισθού, επιδομάτων και «δώρων». Γνήσιες και ουσιαστικές κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με ενσωμάτωση των γενικών επιδομάτων στο βασικό, ώστε ο μισθός του νεοδιόριστου να διαμορφωθεί στα 1.400 ευρώ καθαρά, με αναλογικές αυξήσεις στα υπόλοιπα μισθολογικά κλιμάκια. Ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη. Διπλασιασμός και σύνδεση (ως ποσοστό) της ωρομίσθιας αποζημίωσης με τις συνολικές αποδοχές του εκπαιδευτικού. Άμεση καταβολή της ειδικής παροχής των 176 € και του συνόλου των αναδρομικών για όλους και ενσωμάτωσή της στο βασικό μισθό.
3. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ-ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ: Καμιά αύξηση των ορίων ηλικίας για σύνταξη, καμιά μείωση των συντάξεων. Όχι στο ξεθεμελίωμα του ασφαλιστικού συστήματος. Να μην υλοποιηθεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αναιρεί τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης στο Δημόσιο και επιβαρύνει τις γυναίκες με επιπλέον χρόνια εργασίας. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων «Σιούφα», «Ρέππα», «Πετραλιά». Πλήρης σύνταξη με 30 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας. Ουσιαστική κρατική επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων ΤΩΡΑ, και ιδιαίτερα του ΤΠΔΥ και του ΟΠΑΔ, προκειμένου να ανταποκριθούν στις άμεσες υποχρεώσεις τους.
4. ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ: Να καταργηθεί ο νέος νόμος του Υπουργείου Παιδείας (πολυνομοσχέδιο-ν.3948/10). Καμιά αλλαγή στο σύστημα διορισμών μέχρι να διοριστούν ως μόνιμοι όλοι όσοι βρίσκονται στους πίνακες προϋπηρεσίας. Σταθερή και μόνιμη εργασία στην εκπαίδευση. Κατάργηση ΑΜΕΣΑ του θεσμού του ωρομισθίου. Περιορισμός των προσλήψεων αναπληρωτών αυστηρά στις περιπτώσεις πραγματικής αναπλήρωσης (όπως και ο ν. 1566/85 ορίζει). 12μηνη σύμβαση για τους αναπληρωτές με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
Κατάργηση του «Καθηκοντολόγιου». Όχι στην αξιολόγηση – χειραγώγηση των εκπαιδευτικών. Όχι στην κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων.
Υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το εργασιακό καθεστώς και τις υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών σύμφωνα με τις θέσεις της ΟΛΜΕ.
5. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ: Δημόσια, 12χρονη υποχρεωτική και πραγματικά δωρεάν Εκπαίδευση. Υλοποίηση της πρότασης της ΟΛΜΕ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Καμία επιβάρυνση στον οικογενειακό προϋπολογισμό για μόρφωση και εκπαίδευση των μαθητών /-τριών.
Νομοθετική ρύθμιση τώρα για ανώτατο όριο μαθητών/-τριών στο τμήμα το 25, 20 στις κατευθύνσεις και την ΤΕΕ και 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια.
Να καταργηθεί ο κλειστός αριθμός εισακτέων για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια σε όλα τα παιδιά.
Διαφωνούμε κατηγορηματικά με οποιαδήποτε κατεύθυνση περιφερειακής οργάνωσης της εκπαίδευσης (σε διορισμούς, διαχείριση προσωπικού, αναλυτικά προγράμματα κ.λπ.). Όχι στα μέτρα που προωθούν την ιδιωτικοποίηση στη δημόσια εκπαίδευση.
Ουσιαστική στήριξη της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης σύμφωνα με τις προτάσεις της ΟΛΜΕ, όπως: διευρυμένο ποσοστό εισαγωγής αποφοίτων ΕΠΑ.Λ. στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε περισσότερα επιστημονικά πεδία, υπαγωγή στο Υπ. Παιδείας όλων των σχολικών μονάδων που προσφέρουν σήμερα δευτεροβάθμια τεχνικο-επαγγελματική εκπαίδευση και ανήκουν σε άλλα υπουργεία, μεταλυκειακό έτος ειδίκευσης.
6. ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ: Καθιέρωση ετήσιας περιοδικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών με την ευθύνη των ΑΕΙ-ΑΤΕΙ και με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.

Πρόγραμμα δράσης
• Συμμετοχή στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.
• Συνεδρίαση του Δ.Σ της ΟΛΜΕ με τους αιρετούς των ΠΥΣΔΕ-ΑΠΥΣΔΕ στην Αθήνα, προκειμένου να καταγραφούν τα κενά εκπαιδευτικών σε όλη την Ελλάδα και να δοθούν κατευθύνσεις στους αιρετούς για τη στάση που πρέπει να τηρήσουν στα Υπηρεσιακά Συμβούλια, ενόψει της εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών μεθοδεύσεων της κυβέρνησης (30 μαθητές ανά τμήμα, υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών εκτός ΠΥΣΔΕ, διώξεις εκπαιδευτικών για συνδικαλιστικούς λόγους κ.α.) εντός του δεύτερου δεκαημέρου του Σεπτεμβρίου.
• Ανάπτυξη πρωτοβουλιών για την εφαρμογή της απόφασης της ΓΣ προέδρων των ΕΛΜΕ στις 7/5/10, ώστε να ακυρωθούν στην πράξη αρνητικές πλευρές από την εφαρμογή του «πολυνομοσχεδίου» (αυτό-αξιολόγηση, 30άρια τμήματα, υποχρεωτικές υπερωρίες, μέντορας)
• Περιοδεία των μελών του Δ.Σ εντός του Σεπτεμβρίου σε περιοχές της χώρας για την ενημέρωση των συναδέλφων στα σχολεία. Στα πλαίσια των περιοδειών οι τοπικές ΕΛΜΕ πρέπει να έχουν οργανώσει συνεντεύξεις τύπου στα τοπικά ΜΜΕ καθώς και τηλεοπτικές εμφανίσεις, εάν είναι δυνατόν, στα τοπικούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς.
• Διαμόρφωση εισήγησης μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου, Γενικές Συνελεύσεις και Συνέλευση Προέδρων των ΕΛΜΕ εντός του πρώτου δεκαήμερου του Οκτωβρίου.
• Κοινή συνεδρίαση ΟΛΜΕ-ΔΟΕ εντός του πρώτου 20ήμερου του Σεπτεμβρίου για διερεύνηση της δυνατότητας κοινού απεργιακού προγράμματος.
• Προετοιμασία για τη διεξαγωγή εκπαιδευτικού συνεδρίου με πιθανή ημερομηνία εντός του Ιανουαρίου 2011.
• Πρωτοβουλία για κοινή συνάντηση των Δ.Σ των Ομοσπονδιών του Δημοσίου και του Ιδιωτικού Τομέα, προκειμένου να αξιολογήσουμε τα μέχρι τότε δεδομένα και να συντονίσουμε τη δράση μας (εντός Σεπτεμβρίου).

Στόχος όλων αυτών των πρωτοβουλιών είναι η οργάνωση με τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο ενός παρατεταμένου μαχητικού απεργιακού αγώνα για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής.